Dengan nama Allah yang Maha Pengasih lagi Maha Penyayang...
*ini adalah entry luahan perasaan*
Hari raya ni banyak betul air mata saya dibazirkan. Sensitif betul saya time raya ni. Tapi memang saya terasa hati betul dengan dia. Saya tau saya takde hak, tapi cubalah faham situasi saya. Dah 5 bulan saya tak jumpa dia. So,bila dia balik, saya sanggup berkorban datang johor ni semata-mata nak jumpa dia sebab saya tahu, kalau saya tak datang, entah bila lagi saya boleh jumpa dia kan?
Tapi bila dah sampai johor, lain pulak yang jadi. Waktu post ni ditulis, dah 4 hari saya di johor, tapi baru 1 hari je saya jumpa dia. Saya tahu dia busy nak uruskan hal kereta dan yang lain-lain, tapi saya ni tak penting ke? (T_T)
Disebabkan saya tak tahu nak pergi mana, saya cuma boleh duduk rumah abang saya ni dengan tengok tv je. Dah la rancangan kat tv ni asyik-asyik cerita hantu. Saya tinggal sorang ok! Nak makan, saya terpaksa tunggu kakak saya balik dari kerja belikan makanan sebab kat rumah ni tak ada benda pun yang boleh dimasak.
Tiba-tiba saya rasa sedih. Sakit. Saya tahu dia tak ada niat pun nak tinggalkan saya kat rumah abang saya ni. Dia ada ajak saya tinggal kat rumah dia je. Tapi saya yang tak nak susahkan family dia. Tapi kalau macam ni yang jadi, baik saya balik KL je. Saya tinggal kat rumah abang dan bila malam baru saya dengar suara dia. Macam tu serupa saya duduk rumah sendiri kan?
Saya kat sini memang semata-mata nak jumpa awak... Dah 5 bulan tak jumpa, tapi bila balik awak macam tak ingat pun saya ada kat johor jugak... Kecik hati saya... Baik tak payah balik raya langsung... At least, bila kat sana, hari-hari awak ym/sms/call saya... Tapi kat sini? Bukannya saya emo, tapi cubalah mengerti... Kalau awak rasa handphone, coklat, pistachio yang awak bagi boleh gantikan awak, awak silap... Saya boleh pulangkan semuanya pada awak balik... Saya cuma nak awak je... Bila awak dah balik ke sana semula, semua ni dah tak ada gunanya... (T_T)
0 comments:
Post a Comment